تقدیر تقویم افراد عادی است...
و تغییر تدبیر افراد عالی...
نگذار ذهن های کوچک متقاعدت کنند که رویاهات زیادی بزرگند...
موقع خسته شدن به دو چیز فکر کن:
آنهایی که منتظر شکست تو هستند که به تو بخندند...
آنهایی که منتظر پیروزی تو هستند تا با تو بخندند...
بعضی وقتها آدمها الماس تو دست دارند بعد چشمشون به یه گردو می افته دولا میشند تا گردو رو بردارند...
الماس می افتد تو شیب زمین، قل میخوره و تو عمق چاهی فرو میره میدونی چی میمونه؟
یه آدم، یه دهن باز، یه گردوی پوک و یه دنیا حسرت...
مواظب الماس های زندگیمون باشیم، شاید به دلیل اینکه صاحبش هستیم و بودنش برامون عادی شده ارزشش رو از یاد بردیم...
گاهی هم اینجوری فکر کنید بد نیست...
او مرد است خوابش از تو کوتاهتر و خواب ابدیش از تو طولانی تر...
آسایش برایش مفهومش آسایش توست پس صبح تا شب در پی آسایشی است که سهمش را از عشق تو میجوید اگر آن را دریابی...
دست هایش از تو زبرتر و پهن تر است...
تا به حال به دست هایش نگاه کرده ای؟ هیچگاه بدون خراش و زخم دیده ای؟
صورتش ته ریش دارد...جای گریه کردن موهایش سفید میشود.
او با همان دستهای زبرش تو را نوازش میکند...
با همان صورت ناصاف و ناملایم تو را میبوسد و تو آرام میشوی...
به او سخت نگیر او را خراب نکن او را نامرد نخوان...!
آنقدر او را با پول و ثروتش اندازه گیری نکن...!
کمی بوی تنش عرق آلود است طبیعتش اینست حواسش به بو نیست فکر نان شب است...
فقط به او نخ بده تا زمین و زمان را برایت بدوزد...
انتظار یک فنجان چای تلخ توقع زیادی نیست...
از هر مرد و نامردی هرچه شنیده و دیده در صندوقچه قلبش پنهان کرده و آمده اگر کم حرف میزند نمیخواهد کام تو را تلخ کند...
فقط با او روراست باش تا دنیا را به پایت بریزد...
آن مردی که صحبتش را میکنم خیلی تنهاتر از زن است...
مرد دردهایش را اشک نمی کند فرو میریزد در قلبی که به وسعت دریاست...
آری یک مرد همیشه تنهاست چرا که سنگ صبور همه است و خود شانه ای ندارد که سرش را روی آن بگذارد...
یک وقتهایی...
یک جاهایی...
باید گفت: میم مثل مرد...
بهترین نمودار زندگی چیست؟
این که در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی، دروغ نگویی،کلک نزنی و سوءاستفاده
نکنی این شاهکار است...
لازم نیست یکدیگر را تحمل کنیم کافیست همدیگر را
قضاوت نکنیم...
لازم نیست برای شاد کردن یکدیگر تلاش کنیم کافیست بهم آزار نرسانیم...
لازم نیست دیگران را اصلاح کنیم کافیست به عیوب خود بنگریم...
حتی لازم نیست یکدیگر را دوست بداریم فقط کافیست دشمن هم نباشیم...
آری در کنار هم شاد بودن و با آرامش زیستن بهترین نوع زندگی است.
انسان با یک کلمه سقوط میکند و با یک کلمه به معراج میرود...
کلمه میتواند؛
تو را مشتاق کند مثل« دوستت دارم»
تو را ویران کند مثل« از تو بیزارم»
تو را تلخ کند مثل« خسته ام»
تو را سبز کند مثل« خوشحالم»
تو را زیبا کند مثل«سپاسگزارم»
تو را سست کند مثل«نمیتوانم»
تو را پیش ببرد مثل«ایمان دارم»
تو را خاموش کند مثل« شانس ندارم»
کلمه میتواند تو را آغاز کند مثل:
از همین لحظه شروع میکنم...
از همین نقطه تغییر میکنم...
از همین دم یک طرح نو میزنم...
میتوانم
میخواهم
میشود...