حسرت...

بعضی وقتها آدمها الماس تو دست دارند بعد چشمشون به یه گردو می افته دولا میشند تا گردو رو بردارند...

الماس می افتد تو شیب زمین، قل میخوره و تو عمق چاهی فرو میره میدونی چی میمونه؟

یه آدم، یه دهن باز، یه گردوی پوک و یه دنیا حسرت...

مواظب الماس های زندگیمون باشیم، شاید به دلیل اینکه صاحبش هستیم و بودنش برامون عادی شده ارزشش رو از یاد بردیم...