زندگی یعنی پریدن از روی ارتفاعی بلند که افتخار صعودش با توست و تو میتوانی در حین سقوط
به قدرت پروازی که نصیبت شده نیز فکر کنی و در همان لحظه به حادثه ای که در پایین در انتظارت
است نیز بیندیشی.
ما میتوانیم به لحظه های نیامده و یا دقایقی که هنوز درگیرشان نشده ایم بیندیشیم.
اما چه بخواهیم چه نخواهیم زندگی در جریان است؛با تمام زیبایی ها و آنچه که ما گاهی فکر
میکنیم زشت است.مهم این است که باور داشته باشیم که خدا در کنار ماست و دستانمان در
دستان اوست و او هرگز اجازه نمیدهد که در بازارچه شلوغ زندگی گم شده و به حال خود رها
شویم...
سلام مطالب زیبا بود .موفق باشید. به من سر بزنید.متشکرم
فقط کافیه آدم خودشو باور داشته باشه و اعتماد به نفسشو تقویت کنه و واسه هدفاش تلاش کنه و صبر داشته باشه و نخواهد خیلی سریع به خواسته هاش برسه ، چون اگه یه کم طولانی بشه خودشو می بازه و امیدشو از دست میده،آدما خیلی عجیبا ، یا سرشار از اعتماد به نفس و غرورند یا خالی از این دو تا ، هر وش آدمو میزنه زمین ، کسی موفقه که تعادلو برقرار کنه